کد مطلب:106899 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152

حکمت 200











[صفحه 591]

(دنیا به سوی ما باز گردد و مهربانی كند، همچون شتری بدخو و گازگیر كه به بچه اش باز می گردد). و به دنبال این سخن آیه مباركه را تلاوت كرد: و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین. ضروس به معنای شتر بدخویی است كه شخصی كه آن را می دوشد گاز می گیرد تا شیر برای بچه اش بماند و این كار به خاطر زیادی علاقه به بچه اش می باشد. كلمه شماس یعنی تندخویی را- به جهت آمادگی دنیا برای منع آن حضرت از خود- برای دنیا استعاره آورده است، به خاطر شباهتی كه دنیا به اسبی دارد كه مانع از سوار شدن بر پشتش می شود. امام (ع) روآوردن دنیا را به ایشان و آماده شدن برای استقرار حكومت امام (ع) را- پس از رنجها و مشقتهای فراوان- به مهربانی شتر گازگیرنده بر بچه اش تشبیه می كند. وجه شبه زیادی مهر و علاقه مندی است. و استشهاد به آیه هم كه روشن است.


صفحه 591.